Περί εκλογών (ΙΙ)...

Για όσους ακόμα πιστεύουν ότι ο διάλογος είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας και ότι σε λίγες ημέρες θα έχουμε τη γιορτή της, διότι θα εκφράσει ο λαός ελεύθερα τη γνώμη του, ας τολμήσουμε να σκεφθούμε πάνω στη "γλώσσα", στη "λογική", στη "συνείδηση" και στην "επικοινωνία", δηλαδή, σε όλες τις αρετές που ισχυρίζεται ότι διαθέτει ο homo sapiens και τις οποίες ισχυρίζεται ότι προάγει η αστική δημοκρατία λειτουργώντας μέσω της δυναμικής τους...

Ας θυμηθούμε - για άλλη μία φορά - τον Nietzsche: 

"η συνείδηση γενικά αναπτύχθηκε μόνο κάτω από την πίεση της ανάγκης για επικοινωνία. (...) η συνειδητή σκέψη παίρνει τη μορφή λέξεων, δηλαδή σημείων επικοινωνίας, και το γεγονός αυτό αποκαλύπτει την καταγωγή της συνείδησης. Με λίγα λόγια, η ανάπτυξη της γλώσσας και η ανάπτυξη της συνείδησης (όχι του λογικού, αλλά του τρόπου με τον οποίο γίνεται συνειδητό το λογικό) πάνε χέρι-χέρι. Η συνειδητοποίηση των αισθητηριακών μας εντυπώσεών μας, η ικανότητα μας να τις σταθεροποιούμε και να τις βγάζουμε έξω από μας, μεγαλώναν σε αναλογία με την ανάγκη μας να τις ανακοινώσουμε σε άλλους μέσω σημείων". {1}.

Επειδή, λοιπόν, η σύγχρονη αστική δημοκρατία έχει κατανοήσει ότι δε λειτουργεί μέσω διαλόγου, αλλά μέσω του κώδικα της επικοινωνίας και του θεάματος, καλό είναι, αν θέλουμε, να πλησιάσουμε όσο γίνεται πιο κοντά σε αυτό που θέλουν να μας πουν να μη δίνουμε σημασία στο στημένο πλαίσιο διαλόγου (debate) μεταξύ των πολιτικών αρχηγών, αλλά στον κώδικα επικοινωνίας (διαφημίσεις) των κομμάτων...

Τι σημεία επικοινωνίας μας εκπέμπουν; Αν δούμε προσεκτικά τη διαφήμιση της ΝΔ, θα καταλάβουμε ότι χρειαζόμαστε έναν Ηγέτη. Αν ακολούθως δούμε εξίσου προσεκτικά τη διαφήμιση του ΠΑΣΟΚ, θα καταλάβουμε ότι χρειαζόμαστε ένα Κράτος. Αν τώρα αποφασίσουμε να τα συνδυάσουμε, για να μην μείνει κανείς παραπονεμένος και για να είμαστε σίγουρα με τον νικητή, καλό είναι να γνωρίζουμε ότι αυτό που μας προτείνεται ως λύση έχει ένα όνομα βαρύ σαν ιστορία:

Εθνικο-σοσιαλισμός!

Γιατί όχι; Έχει να προτείνει κανείς κάτι καλύτερο; Έχει επινοήσει κανείς καινούργια σημεία επικοινωνίας;

Αν όχι, τουλάχιστον ας αντιστρέψει τα ήδη υπάρχοντα. Όπως έλεγε και ο Μάο, "αφήστε όλα τα λουλούδια να ανθίσουν" (έστω και στον ίδιο φάκελο, έστω και στην ίδια κάλπη)

{1}.Nietzsche F., Η Χαρούμενη Γνώση, παρ. 354, μτφρ. Λ. Τρουλινού, (Εξάντας, 1996).