Το Όχι του '40...

Αν κάνουμε τον κόπο να θυμηθούμε την Ιστορία, τότε πρέπει απαραίτητα να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας το γεγονός ότι το ΌΧΙ του '40 το είπε πρώτα ένας φασίστας...

Μετά ακολούθησε σύσσωμος ο ελληνικός λαός...

Ας είμαστε, όμως, καχύποπτοι όταν έχουμε να κάνουμε με το σώμα. Σύσσωμος; Είναι τυχαία η εμφάνιση των μαυραγοριτών κατά την κατοχή; Είναι τυχαίο ότι ακολούθησε εμφύλιος;
Μόνο όταν αντιμετωπίζουμε την ιστορία υπό την προοπτική των μεγάλων ανδρών και των μεγάλων γεγονότων δυσκολευόμαστε να διακρίνουμε τις ιδιαίτερες τάσεις και δυνάμεις που δρουν στο εσωτερικό των σωμάτων και των κοινωνιών και επαναπαυόμαστε στην ανάγνωση και τη θέα της δράσης των ηρώων.

Αν όμως δεν αντιμετωπίζουμε την ιστορία ως τη σκηνή εμφάνισης των κάθε λογής ηρώων, τότε ίσως δούμε ότι δυνατότητες για δράση πέρα και πάνω από ηρωισμούς έχουμε καθημερινά. Δεν αρκεί ένα ΌΧΙ ειπωμένο από έναν φασίστα το 1940, για να μας απαλλάξει μια για πάντα από τον φασισμό, διότι η ιστορία συνεχίζεται. Το ίδιο και οι κίνδυνοί της...

Αλήθεια, αντί να εορτάζουμε το ΌΧΙ στον φασισμό με φασιστικό τρόπο, δεν έχουμε κάτι καλύτερο να κάνουμε;